küçük kızın dilinden

Hep hayal kurardı küçük kız... Öyle büyük hayalleri yoktu aslında, kendi gibi küçücüktü... En büyük hayali hep mutlu olmaktı, çevresindeki tüm insanlarla birlikte. Bilemezdi ki daha o yaşta daima mutlu olunmayacağını, mutsuz olmadan mutluluğun anlaşılamayacağını... Sevdikleri hep yanında olsun isterdi, bilemezdi teker teker yitirilebileceğini sevdiklerini... O'nsuz yapamam dediklerini yitirince "O'nsuz" yapılabileceğini...
2004 yılının 16 Mart'ında yatırıldığında hastahaneden yürüyerek çıkacağını düşündü taki 18. günün öğle saatlerine kadar O'nun... Çocuk umudunu, yitirmese de en sevdiği varlıklardan biri hayata veda etmişti... Küçük kız zor toparlansa da, tıpkı babaannesinin istediği gibi, mutlu, hür ve dürüstçe yaşamaya devam ediyor bu hayatı. O'nun nasihatleri ve yaşam felsefesiyle...


Ayrılığımızın 3. yılında sevgi
ve kocaman bir özlemle anıyorum
seni canım babaanneciğim...

küçük kız.